Το ‘indie’σχήμα από τον Καναδά στο ομώνυμο αυτό album μπλέκει αριστοτεχνίκα alternative (τη σιχαίνομαι αυτή τη λέξη) rockμελωδίες με electropopστοιχεία. Η μουσική που αναδίει μία εξαιρετικά γοητευτική μελαγχολική ενέργεια, αποτέλει πολύ καλό soundtrackγια μία μοναχική βόλτα στο αστικό τοπίο.
Επειδή τα κουρέλια πέρα από φιλοσοφικές (μη χέσω) ανησυχίες έχουν και καλλιτεχνικές (και καλά) αναζητήσεις, έφτασε η ώρα να τις μοιραστούν με οποιονδήποτε καμένο επισκέπτεται το blog-οίκο ανοχής, που ονομάζουμε σπίτι των ιδεών μας.
Αυτό το link είναι εξολοκλήρου αφιερωμένο στη μουσική, οπότε διαβάστε, ακούστε, δώστε τη δική σας κριτική και πάντα να θυμάστε ότι Η ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ (ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ)